In het gezin waar ik opgroeide had iedereen zijn kwaliteiten en die kon ik heel gemakkelijk zien bij alle 10 van hen uitgezonderd mijn stiefovergrootvader. Ik heb hem kort gekend maar de herinneringen waren vooral van een man die agressie en zwaar gefrustreerd was. De verhalen over hem in het gezin waren op zijn minst positief. Ik vond altijd dat hij toch iets heel verdrietigs in zich had.
Er was altijd een sfeer van geheimhouding over mijn vader en over de vader van mijn moeder. Maar ik ging gewoon verder met mijn leven tot in mijn puberteit ik op mijn 19e de meest betekenisvolle relatie in mijn leven verloor. Mijn grootmoeder had tot op dat moment altijd de rol van mijn moeder in genomen. Het laatst jaar van haar leven had ik haar dagelijks verzorgd. Op die moment leek alles lot te breken en kwam het uit dat mijn grootvader eigenlijk mijn stiefgrootvader was. Het verraste me ergens niet, diep in mij wist ik al heel lang dat er iets niet klopte. Zijn pestgedrag naar mij was in een verdraagbare wijze maar naar mijn moeder droeg hij een diepere woede die van tijd tot tijd naar boven kwam.
Ja, iedereen had zijn verhaal met daar duidelijke zaken in aanwezig die dienden geheeld te worden doch bleven velen in hun gemoedstoestand van slachtofferschap zijn. Ik wilde psychologie studeren eerst, maar kreeg tegenkanting en ben op eigen houtje in 2007 gestart aan gezinswetenschappen ( eigenlijk is dit systeem psychologisch) maar ik miste nog veel in de opleiding. Omdat ik al voelde dat het onaf was. Ik miste het holistische, het bewust wordende, het spirituele en ging ik verder op mijn reis.
Doorheen heel die studie waren er toch bepaalde zaken die in het begin bij psychologie opkwamen. Het waren vooral inzichten in mijn eigen proces, mijn eigen weg, zaken die echt bij de studie heel duidelijk werden zoals onder ander het gebrek aan zelfliefde. Het was een reis die startte in 2007 en tot op de dag van deze dag werk ik er nog aan, maar er zijn toch veel zaken die ik afgeleerd ben om te doen en dat leer ik nu aan alle anderen. Een afgelegd pad geeft zoveel wijsheid. En die wijsheid kan je doorgeven omdat je het doorleeft hebt.
Daarom dat ik nu hier met je eens ga dieper kijken wat een gebrek aan zelfliefde inhoudt. Het wordt ook wel co-afhankelijkheid of zelfliefdegebrek-complex genoemd.
Signalen die bij co-afhankelijkheid of zelfliefdegebrek-complex horen.
Pleasen Gebrek aan grenzen stellen Verslaving Gemakkelijk te manipuleren Manipuleren Niet in eigen kracht staan De aard van de problematiek niet zien Dominante persoonlijkheden in dichte omgeving Gebrek aan zelfwaarde en zelfliefde Problemen met intimiteit Moeite om iet vol te houden Minderwaardigheid Perfectionisme Gedrag afstellen op anderen Trauma onderkennen Schaamtegevoel onderdrukken Switchen tussen labiel naar vastbesloten
Ik hoop dat je zoveel mogelijk hier uit hebt kunnen halen.
love,
Wendy
Relevante artikels:
Comentarios