Sinds een tijd begeleid ik een persoon, laten we deze persoon Kris noemen, die contact gezocht had om begeleid te worden bij schuldgevoelens, angsten, moeilijk verwerken van een relatiebreuk en vooral om te leren omgaan met Krises hooggevoeligheid.
Het viel me op dat Kris heel kwaad was op de persoon waar de relatiebreuk mee was doch telkens het naar voor kwam duwde Kris het onderwerp weg. Het was opgelost. Het bleef doorheen het proces terugkomen zover dat de persoon waar Kris een relatiebreuk mee had eigenlijk volledig het leven stuurde van Kris. Kris weigerde om het te zien want volgens de woorden van Kris was er helemaal niets aan de hand.
Dat gebeurt wel meer in het dagelijks leven dat we zo in een routine zitten en daardoor voorbij hollen aan wat er aan het gebeuren is. We blijven maar doorgaan in de routine omdat we overtuigingen hebben dat het zo hoort. Waar staat het geschreven dat we altijd maar door horen te gaan?
We zijn het waard of eerder gezegd waardig om zeker 1 maal per dag stil te gaan zijn of staan bij wat er in ons dagelijks leven zich afspeelt?
Pas als we echt gaan voelen, kijken en ons even terugtrekken van het geheel kunnen we werkelijk zien wat er gaande is. Is dat wel voor ons hoogste goed? Ondersteunen we ons hoogste goed of beter gezegd laten we dat hoogste potentieel in ons ontwaken? De vragen kunnen dan antwoorden krijgen.
Punt is dat als je werkelijk altijd in je vertrouwde patroon of routine blijft voorgaan dan zit je in een comfortzone en stop je met leren. Je stagneert. Dus het stagneren doorbreken doe je al ten eerste met wat ik hier boven schrijf.
Stageneren is het tegenovergestelde van “leven”, want “leven” houdt meer in dat ademen, drinken, genieten… leven is groeien, is lief hebben zonder voorwaarden, is ten volle leven vanuit je ware wezen, aan je bewustwording werken, luisteren naar de wijsheid van je ziel maakt het leven echt heel waardevol en vooral met elke verandering in gelijk welke chaos omgaan. Dat is pas "echt leven” .
Als we de routine , de patronen of het stageneren volgen of misschien zelf toepassen omdat het veilig voelt, wel dan kiezen we om geleefd te worden.
Het “echt leven” start als we ons hart open maken , vanuit onze ziel leven. Zelfs in een maatschappij waar heel veel ons uitdaagt of triggert om toch in stagnering te blijven.
Gelukkig is er ook voor de maatschappij een tijd van verandering doch gaat deze trager dan als we elk van ons werken aan ons hart open maken. We dienen het eerst zelf te doen voor we effect hebben op de maatschappij , laat staan op een nog groter niveau.
Liefdevolle groeten, Wend ©Wendy Mertens, september 2017
Sluit je aan bij mijn GRATIS Facebook-groep Samen op weg met Wendy en laat me weten wat je ontdekt! Deze community biedt je ondersteuning op een veilige plek waar je je waarheid spreekt, inspiratie opdoet en om hulp vraagt terwijl je door de reis van het leven navigeert ... en ik ben erbij!
Comments